Rościszewska wielką płocczanką była: wzrostem, duchem, odwagą, bohaterstwem. Każdy historyk, każdy miłośnik dziejów miasta o tym zaświadczy. Aż w końcu - dzięki wydawnictwu Muzeum Mazowieckiego - doczekaliśmy się, że o swoim życiu i o Płocku sprzed lat opowiada sama Marcelina.
Przeczytałam mnóstwo książek i opracowań o dawnym Płocku i mogę śmiało powiedzieć, że naprawdę czuję klimat tamtych czasów. Fascynuje mnie, że było tyle nacji i wyznań i wszyscy ci ludzie potrafili żyć nie tylko obok siebie, ale razem ze sobą - mówi Małgorzata Garkowska.
Wybraliśmy te urywki "Dzwonów o zmierzchu. Wbrew wszystkiemu" Małgorzaty Garkowskiej, które odnoszą się do realiów przedwojennego Płocka. Książka prócz tego, że jest opowieścią o rodzinie, jest również zaproszeniem do podróży w przeszłość. Naszą, płocką.
"Dzwony o zmierzchu. Wbrew wszystkiemu" - za sprawą poety Władysława Broniewskiego takie słowa muszą się kojarzyć z Płockiem. Nic więc dziwnego, że płocka pisarka swoją najnowszą książkę rozpoczęła od fragmentu jego wiersza: "Wy nie wiecie, jak tam biją dzwony, / stare dzwony o cichym zmierzchu, / kiedy słońca język czerwony / liże fale, rude po wierzchu".
Olesiem nazywała go żona Maria, bezkrytyczna wielbicielka wszystkiego, co mówił i robił. Oboje byli ikonami Płocka. Ale czas zaciera pamięć nie tylko o ludziach, ale i o miejscach. Pora sobie przypomnieć.
Tydzień temu pisałem o pladze kradzieży w Płocku na początku lat 20. ubiegłego wieku. Oprócz "tradycyjnych" włamań miłośnicy cudzej własności praktykowali też bardziej finezyjne rozwiązania, przy których metoda na wnuczka nie robi wcale tak dużego wrażenia.
Czas pędzi tak szybko, że zaciera się granica pomiędzy wydarzeniami. Ileż to razy zastanawiamy się: to było dwa miesiące temu? A może w zeszłym roku? Niemożliwe, że minęło już parę lat! Postanowiliśmy sprawdzić, o czym pisaliśmy dokładnie 10 lat temu. Przypominacie sobie te sprawy sprzed dekady?
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)