Pisaliśmy w "Gazecie":
Jeszcze niedawno Przemysław Witkowski razem z dziennikarzami "Gazety" ujawniał aferę "łowców skór". Teraz z kolegami z Radia Łódź opływa Polskę poduszkowcem.
Wyruszyli w połowie lipca w Wrocławia. Łódzcy dziennikarze: Witkowski, Radosław Wilczek i Robert Chojecki na poduszkowcu przepłynęli Odrą do Szczecina. Stamtąd ruszyli do Gdańska, meta będzie w Krakowie. Wczoraj dotarli do Płocka. Zresztą już po raz drugi; trzy dni temu musieli przerwać podróż w Duninowie, załadować swój wehikuł na lawetę i samochodem pojechać do Warszawy na pokaz ratowniczy. - Ale wróciliśmy i kontynuujemy wycieczkę od miejsca, w którym ją przerwaliśmy - tłumaczy Witkowski. Cała grupa to w ogóle weseli wariaci. - Dwa lata temu przepłynęli Wisłę wzdłuż łódką zbudowaną z syreny 105. Teraz ich wyprawa ma poważniejsze motywy. - Nazwaliśmy ją "Multiwsparcie dla profesjonalnego ratownictwa wodnego" - mówi Przemek Witkowski. - Chcemy zwrócić uwagę ratowników na poduszkowce.
Według radiowców poduszkowiec ma zdecydowaną przewagę nad łodzią. - Wyciąga tylko 35 km/h, ale w wielu sytuacjach lepiej się sprawdza - mówią. - Np. gdy woda jest skuta lodem albo w terenie bagnistym, na moczarach. A tam dochodzi do wielu wypadków
Pisaliśmy w "Gazecie":
Rozpoczęła się renowacja i przebudowa katedralnego prezbiterium.
W tej chwili trwa wymiana zniszczonych i popękanych płyt marmurowej posadzki. Przypomnijmy, że sprowadzono ją na początku XX wieku aż ze Szwecji. Wtedy wnętrze prezbiterium zaprojektował znany architekt Stefan Szyller (jego dziełem jest m.in. gmach warszawskiej Zachęty). Żeby zachować po nim ślad, kuria postanowiła zostawić fragmenty balustrady. Pozostała jej część trafi do kaplicy św. Zygmunta. W listopadzie 1903 r. po poprzednim gruntownym remoncie płocki biskup Jerzy Szembek dokonał rekonsekracji, czyli ponownego poświęcenia bazyliki. Z okazji setnej rocznicy tego wydarzenia w katedrze pojawi się też nowy ołtarz
Pisaliśmy w "Gazecie":
Padłeś ofiarą rozboju? Ktoś wyrwał ci torebkę? Zerwał z szyi łańcuszek? Staraj się jak najlepiej zapamiętać twarz złodzieja. Kiedy pomożesz policji stworzyć portret pamięciowy sprawcy, jego ujęcie może być już tylko kwestią czasu
Wprawdzie w płockiej komendzie policji nikt takiego portretu zrobić nie może - zajmować się tym mogą jedynie eksperci, zwani biegłymi w zakresie odtwarzania wyglądu osób i rzeczy.
- Ale w poważniejszych przypadkach wsiadamy z pokrzywdzonym do samochodu i pędzimy do Warszawy, do Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Głównej - mówi Adam Łaszczewski, kierownik kryminalistyki w płockiej komendzie. - Tam, z jedynym w Polsce ekspertem siadamy przy komputerze ze specjalnym programem, który dysponuje 5 tys. oczu, nosów, uszu, zarysów twarzy, włosów. Potem wystarczy tylko dopasować, co trzeba skrócić, co trzeba podłużyć. I sprawca wychodzi jak żywy.
W przypadku drobniejszych spraw płoccy policjanci nie jeżdżą do stolicy, korzystają z pomocy zaprzyjaźnionych uzdolnionych plastycznie osób, które rysują im portrety pamięciowe w ołówku.
Ile takich rysunków powstaje w Płocku? - Trudno powiedzieć, na pewno przydałoby się tak 10 miesięcznie - mówi Łaszczewski. - Tylko że to wcale nie jest takie proste. Przychodzi do mnie np. ofiara rozboju. Pytam, czy potrafi opisać sprawcę. Tak, tak, oczywiście - słyszę. Wtedy pytam: jaki miał kształt twarzy? Brwi, nos, oczy? Mamy tu nawet taki specjalny album z przykładowymi zdjęciami: oczy w dziewięciu kolorach, tyle samo kolorów włosów, nawet typy zmarszczek. I dowiaduję się, że jedyne, co ofierze udało się zapamiętać, to to, że napastnik miał... krótkie włosy.
Dawno, dawno temu aspirant sztabowy Łaszczewski także komponował portrety pamięciowe - na pewien czas przekazano wtedy płockiej komendzie pilotażowy program komputerowy. - Były to portrety sprawców rozbojów, napadów, oszustw. Często wychodziło idealnie, raz nawet podejrzany widząc taki portret zapytał się, skąd mamy jego zdjęcie.
MO
Przygotowanie jednego portretu pamięciowego w komputerze trwa zazwyczaj siedem - osiem godzin. Bywa jednak i tak, że w połowie tworzenia portretu na komputerze ofiara - rozpoznając napastnika - doznaje tak silnych emocji, że np. traci przytomność. Wtedy - z oczywistych względów - portret powstaje znacznie dłużej.
W tej chwili na podstawie portretu pamięciowego poszukuje się jednej osoby. A dokładniej: próbuje się ustalić jej tożsamość (fotka - powyżej). To działanie w ramach płockiego programu Crime Stoppers.
Pisaliśmy w "Gazecie":
Ze ścieżką rowerową przy Grabówce jest coraz gorzej. W niektórych miejscach już się zapadła. Ostatnio zaczął wypadać także polbruk przy studzienkach telefonicznych
Zaalarmował nas Zygmunt Różalski, nasz czytelnik, dla którego Grabówka zawsze była miejscem magicznym - tam się urodził i wychował. Ucieszył się, kiedy parę lat temu tuż przy nowej asfaltówce (sztandarowej inwestycji programu usprawnienia ruchu w mieście) drogowcy zaczęli budować ścieżkę rowerową. - Doskonałe miejsce do przejażdżek i spacerów [bo ścieżka jest równocześnie chodnikiem - red.] - tłumaczył, choć nigdy nie pogodził się z tym, że w pewnym momencie ścieżka urywa się i trzeba wrócić na ulicę.
Gdyby to jednak miał być największy problem... Każdy, kto jeździ Grabówką, bez trudu dostrzeże, że ścieżka się po prostu sypie. "Wystarczyło parę lat, by na odcinku ok. stu metrów od strony Wisły grunt zapadł się nawet o kilkadziesiąt centymetrów" - pisaliśmy niedawno w "Gazecie". - Od tamtej pory pogorszyło się jeszcze bardziej - informuje Zygmunt Różalski. - Spójrzcie choćby na studzienki telefoniczne, których jest tam wyjątkowo dużo. Naprawdę niewiele z nich "trzyma poziom". Część się wybrzuszyła, reszta pozapadała. Przy jednej zrobiło się prawdziwe pobojowisko - powyłaziły polbrukowe kostki, zrobiła się dziura, w której można złamać nogę albo uszkodzić koło.
Sprawą zainteresowaliśmy Miejski Zarząd Dróg. - Zaraz wysyłamy tam ekipę; jeśli trzeba coś naprawić, to zaraz to zrobimy - usłyszeliśmy.
Problem polega na tym, że będzie to jedynie modernizacja prowizoryczna. Jest jednak szansa, by ścieżka przy Grabówce przestała straszyć. Ratusz zdecydował, że zbuduje przy niej dodatkowy wysoki krawężnik - między ścieżką a jezdnią. Na razie krawężnika tam nie ma, a to powoduje, że woda zamiast spływać do studzienek i kanalizacji, trafia bezpośrednio na chodnik i ścieżkę. W ten sposób podmywa delikatny grunt.
Jak dowiedzieliśmy się wczoraj w urzędzie miasta, planowane jest też podniesienie samej ścieżki na wysokość 12 cm. Inwestycja ma kosztować ok. 70 tys. zł; ogłoszenia przetargu na wykonanie robót można się spodziewać w tym tygodniu.
Pisaliśmy w "Gazecie":
Kamienne lwy ze Wzgórza Tumskiego stanęły w sobotę na swoich podestach przed ratuszem. Jak prezentują się w całości, będziemy mogli zobaczyć już niedługo, bo wykonawca podestu musi zakończyć pracę do końca miesiąca.
W ten sposób zakończy się lwia tułaczka. Kamienne XIX-wieczne rzeźby przyjechały do Płocka z majątku w Bronowie w latach 60. Stanęły na Wzgórzu Tumskim, ale przed ośmioma laty zostały zdewastowane przez wandali. Po renowacji pilnowały wejścia do Biblioteki im. Zielińskich, ale nie miały tu dobrej ekspozycji. W końcu trafiły przed ratusz, gdzie miejsce wyznaczył im projektujący przebudowę Starego Rynku Marek Hryniewicki.
Po ustawieniu rzeźb na specjalnych podestach trzeba będzie je jeszcze wyczyścić i zakonserwować
Pisaliśmy w "Gazecie":
Ulewa nad Płockiem. Na ulicach horror, miastu w każdej chwili grozi gigantyczny karambol! - alarmowali "Gazetę" przerażeni płocczanie. Zalane ulice, wiadukt, szpital...
Przez cały weekend było strasznie duszno. Powietrze stało w miejscu. - Owszem, można się było spodziewać burzy, ale takiej...? Nigdy w życiu - mówili ludzie, którzy dodawali, że takiego oberwania chmury nie pamiętają.
Deszcz zaczął padać ok. godz. 18. Z każdą minutą przybierał na sile, niebo przeszywały błyskawice. Z powodu licznych zgłoszeń utrudniony był kontakt ze strażą pożarną. Dziennikarzowi "Gazety" udało się dodzwonić do dyżurnego dopiero przed 19. - Wszystko zalane: szpitale, wiadukty, piwnice - odpowiadał zdenerwowanym głosem strażak.
Rzeki płynęły m.in. al. Jachowicza, ul. Otolińską, Gałczyńskiego. Kierowcy mieli problemy z pokonaniem mostu na Brzeźnicy (w ul. Dobrzyńskiej). Na ul. Łukasiewicza pod Orlenem woda sięgała samochodom do połowy ich wysokości, kierowcy ratowali się więc ucieczką na trawniki. Na Kolegialnej ludzie chronili się w budce telefonicznej, a kiedy na przystanek podjeżdżał autobus, wskakiwali na siedziska, byle tylko nie zostać podtopionym przez wypływające spod kół fale.
- Ledwo dojechaliśmy do domu - alarmował nas przerażony czytelnik ok. 19.20. - Na drogach horror, miastu w każdej chwili grozi gigantyczny karambol!
Tuż po 20 dyżurny straży podał więcej informacji. Najgorzej było pod wiaduktem nad ul. Spółdzielczą. Do jednej ze studzienek wpadła tam kobieta w ciąży. Została wyciągnięta przez strażaków, w chwili zamykania tego numeru "Gazety" nie było wiadomo, jakich doznała obrażeń.
Strażacy musieli wypompowywać wodę ze szpitala wojewódzkiego, łącznie przyjęli ok. 20 zgłoszeń o podtopieniach.
Z problemami kursowały autobusy Komunikacji Miejskiej. Nieprzejezdne były m.in. ul. Tysiąclecia, Chopina, od godz. 18 zamknięty był przejazd kolejowy na Cholerce. Pasażerowie musieli się liczyć z opóźnieniami nawet do godziny. W wielu przypadkach były podstawiane rezerwowe czerwoniaki, ponieważ w kursujących autobusach woda zalała układy elektryczne. Niektóre linie, np. 29, jeździły objazdami.
- A dopiero w poniedziałek okaże się, ilu kierowców zgubiło tablice rejestracyjne - uzupełniali policjanci.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze