Wisła jedzie do Szwajcarii, rozpoczął się Rynek Sztuki oraz wizyta ministra Piechoty w PERNie. Wydarzyło się w pierwszym tygodniu sierpnia...

Pisaliśmy w "Gazecie":

Dwa przedsiębiorstwa PERN Przyjaźń i PKN Orlen odwiedził wczoraj minister gospodarki Jacek Piechota. Od władz miasta dostał replikę szczerbca

Najwięcej czasu minister spędził w Przedsiębiorstwie Eksploatacji Rurociągów Naftowych, gdzie zapoznał się ze strategię działania firmy na najbliższe pięć lat.

W Orlenie oglądał z kolei kompleks rafineryjno-petrochemiczny, m.in. instalację Hydrokrakingu. - Od czasu, kiedy tu ostatnio byłem, wiele się zmieniło - powiedział. - Program inwestycyjny spowodował, że wrażenie jest piorunujące, choć to chyba nie najlepsze określenie w tak łatwo palnym otoczeniu.

Na koniec kurtuazyjną wizytę Piechota złożył w urzędzie miasta, gdzie spotkał się z prezydentem Wojciechem Hetkowskim i zarządem. Podczas krótkiej rozmowy z prezydentem obiecał działać na rzecz jeszcze ściślejszej współpracy obu firm z miastem. Prezydent w dowód przyjaźni wręczył mu miecz wykonany na wzór szczerbca.

Pisaliśmy w "Gazecie":

Prezydent Płocka Mirosław Milewski bawił się na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Elektronicznej Astigmatic do białego rana. W poniedziałek na konferencji prasowej zapowiedział, że druga edycja Astigmatika na płockiej plaży rozpocznie się 6 sierpnia 2004

Od piątku do niedzielnego poranka na dwóch scenach - na plaży i w Małachowiance - wystąpiło ponad 40 muzyków z całego świata. Wszyscy powtarzają: Jesteśmy zauroczeni Płockiem, chcemy tu wrócić.

Zagrożeń było wiele

Sam Milewski przyznał, że na początku nie był hurraoptymistą. Bał się korków, złej pogody, bójek, tego, że nie dojadą muzycy i nie dopisze publiczność... Bał się też trochę fanów muzyki elektronicznej.

W poniedziałek wyglądał na szczerze zachwyconego. Dziękował swoim urzędnikom, nawet tym, którzy nie wierzyli, że się uda, a także dziennikarzom, służbom ratunkowym.

- Przez dwa dni Astigmatika nasze ankiety, które były biletami wstępu, wypełniło 6,5 tys. ludzi. Ale łącznie plażę odwiedziło ok. 20 tys. osób. Na ulicy usłyszałem, że to była pierwsza impreza w Płocku, na której nikt się nie pobił - podsumowywał festiwal producent Cezary Tormanowski.

Pytany, co zagwarantowało sukces, wymienił fantastyczne miejsce u stóp skarpy, z górującą nad sceną podświetloną katedrą, i artystów: - Mieliśmy najlepszy skład wykonawców muzyki elektronicznej na świecie. Oni sami nie mogli uwierzyć w listę gości. Zazwyczaj festiwal buduje się na jednym supernazwisku i supportach. Tu były gwiazdy od góry do dołu.

To ich festiwal

- Astigmatic odbył się dzięki setce wolontariuszy - oświadczył na konferencji Tormanowski. - Genialni młodzi ludzie. Jeden z chłopców mówił, że nie może iść odpocząć do domu, kiedy dzieją się takie ważne rzeczy. Spał na podłodze w Domu Darmstadt, gdzie był sztab festiwalu.

W niedzielę wieczorem organizatorzy zaprosili wolontariuszy na pofestiwalową imprezę. - Przy pożegnaniu dziewczyny płakały. Po raz pierwszy w życiu ktoś mi dziękował za ciężką pracę - mówi.

Dla wolontariuszy nie było taryfy ulgowej. Nawet w środku nocy telefonował któryś z muzyków, że chciałby pójść na spacer po Płocku albo do restauracji.

- Po czterech dniach pracy zgraliśmy się jak najlepsi przyjaciele. Tylko żeby na pewno za rok też był Astigmatic. To najlepsza impreza. Harowaliśmy non stop, ale warto było - oceniają młodzi ludzie.

Specjalne podziękowania otrzymał Tadeusz Zombirt, dyrektor Małachowianki (tu mieściła się mała scena i kino). - Jestem w pozytywnym szoku, że to taki otwarty facet, oddał nam cały budynek, uwierzył i zaufał. Chętnie poszedłbym do tej szkoły na cztery lata - śmiał się producent.

Namiot kontra Astigmatic

W piątek ok. północy tuż przed występem Carla Craiga, gwiazdy festiwalu, w zielonym namiocie Lecha, zaraz za sceną, rozpoczęła się dyskoteka. Tormanowski opowiadał: - Nagle, bez pozwolenia i uprzedzenia właściciel namiotu odpalił techno. Właśnie przywiozłem artystów z Niemiec. Jacyś ludzie z namiotu uderzyli pięścią w nasz samochód. Droga była zablokowana. Przerażeni muzycy chcieli wracać. Straż pożarna nakrzyczała na mnie, że samochody zablokowały drogę ewakuacyjną, ale to były auta ludzi z tego namiotu. Zadzwoniłem do prezydenta. Dopiero po jego interwencji dyskoteka ucichła. Całe szczęście, bo Craig nie wystąpiłby, mając za plecami łomot. Ale kiedy o godz. 7 rano w sobotę zrobiliśmy zgodnie z planem przerwę w koncertach, dyskoteka znów ruszyła. A ze starówki posypały się skargi na Astigmatic. To był jedyny przykry incydent na festiwalu.

Pisaliśmy w "Gazecie":

Z romańskiej katedry, jednej z najstarszych w Polsce, znikną czarne, satanistyczne krzyże. Przez ponad rok "reklamowały" niebywały wandalizm.

To bardzo nietypowa konserwacja. Niestety, charakterystyczna dla naszych czasów. Jeszcze nie tak dawno byłoby to nie do pomyślenia - mówią pracujący w katedrze konserwator malarstwa Izabela Lijewska i specjalista od polichromii Sylwester Piędziejewski z ASP. Przyjechali na zlecenie parafii. Przez cały czas są w kontakcie z szefową płockiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków Ewą Jaszczak.

Krzyże są wszędzie: na trasie drogi krzyżowej, przed repliką zabytkowych drzwi płockich, tuż przy kaplicy grobowej z prochami Władysława Hermana i Bolesława Krzywoustego. Łącznie 13 czarnych, odwróconych, półmetrowych znaków namazanych sprejem. Policja do dziś nie złapała wandali. Umorzyła sprawę.

- Podłość. Zwyrodnienie. Barbarzyństwo. Kompletny brak szacunku dla świątyni i zabytku - to najspokojniejsze komentarze, jakie usłyszeliśmy po odkryciu w marcu 2003 r. zniszczonej polichromii.

Pierwsza diagnoza była druzgocąca: krzyży prawdopodobnie nie da się usunąć bez zniszczenia zabytkowych ornamentów stuletniej polichromii. Mazowiecki Urząd Konserwatorski nie dał za wygraną. Zlecił wykonanie programu prac konserwatorskich. Ekspertyzę zrobiła Joanna Czernichowska - konserwator dzieł sztuki, specjalista w zakresie konserwacji malowideł ściennych. Ustaliła skład farb i zaproponowała grupę specjalistycznych rozpuszczalników, które powinny pomóc. W praktyce sprawdzili je Lijewska i Piędziejewski. Wybrali najskuteczniejsze, nakładają je teraz na ścianę watką na patyku, delikatnie, milimetr po milimetrze. Ale i tak czerń schodzi wolno, bardzo opornie. Konserwatorzy boją się, że będą musieli dłużej zabawić w katedrze. Nie mogą pracować non stop, bo rozpuszczalniki są mocno toksyczne. Muszą więc robić sobie przerwy. Na szczęście polichromia zostaje nienaruszona.

- Władysław Drapiewski wykonał ją sto lat temu w bardzo dobrej technice odpornej na kwasy. Inaczej nie uratowalibyśmy malowideł - tłumaczy Piędziejewski. Przyznaje jednak, że tam, gdzie były jakieś uszkodzenia na ścianach będzie musiał wykonać retusz. - Śladów jednak nie będzie - dodaje.

Pisaliśmy w "Gazecie":

Gdyby nie fantastyczny gol Eduardo, nafciarze właściwie jedną nogą byliby już w następnej rundzie Pucharu UEFA. - Szkoda, byliśmy blisko - kręcili nosem jeden przez drugiego po porażce 0:1 z Grasshoppers w Zurychu. W rewanżu za dwa tygodnie to jednak podopieczni Mirosława Jabłońskiego będą faworytami

Ja w to wierzę - mówiła po meczu wzruszona Teresa Śniatała, Polka od 20 lat mieszkająca z rodziną w Szwajcarii. - Szkoda tylko tego karnego. Gdy nasz zawodnik strzelał, zamknęłam oczy, a serce mi się ścisnęło. Szkoda, ale Wisła i tak bardzo mi się podobała.

Także opiekujący się nafciarzami Wojciech Zimmermann chodził po stadionie Grasshoppers dumny. - Napisz koniecznie, że piłkarze Wisły zagrali świetny mecz - cieszył się po spotkaniu. - I wiesz co? Wszyscy ich tu chwalą. To bardzo ważne i, powiem szczerze, raczej niespotykane. Nawet panie w hotelu nie mogły się nadziwić, jakie to fajne chłopaki.

A piłkarze? Skupieni przed meczem, z szatni wychodzili smutni. Wiedzieli, że wypuścili z rąk niepowtarzalną okazję, bo sprawę awansu mogli rozstrzygnąć właściwie już w pierwszym meczu. Zabrakło im do tego odrobiny precyzji i po prostu szczęścia. Choćby tej odrobiny, która dopisała Brazylijczykowi Eduardo; jego gol był fantastyczny. - Widziałem piłkę po jego strzale, ale absolutnie nie spodziewałem się, że w taki sposób poszybuje do siatki, że mnie przelobuje - mówi nasz bramkarz Jakub Wierzchowski. - Analizowałem całą sytuację jeszcze raz na wideo. Żeby to obronić, musiałbym w chwili strzału stać dokładnie na linii i bliżej środka bramki. Ale przecież tego nie można było przewidzieć.

Najbardziej porażkę przeżył Ireneusz Jeleń, który nie strzelił karnego. - Byłem za bardzo spięty - opowiada. - Chciałem wypaść dobrze, widać za bardzo.

- Nie można go za to winić - usprawiedliwia "Jelonka" Mirosław Tłokiński, który na mecz przyjechał specjalnie z Genewy. - Lepsi od Jelenia nie wykorzystywali karnych. Taka sytuacja świadczy tylko o tym, że zawodnik nie wytrzymał tego napięcia. W dużo łatwiejszej sytuacji był zawodnik dobijający piłkę [Adrian Mierzejewski - red.]. Miał dużo czasu, nikt go nie atakował. Powinien po ziemi uderzać w długi róg lub lekko podciąć piłkę nad bramkarzem. A on wybrał trzecie, najgorsze wyjście. Strzelił w krótki róg, dokładnie tam, gdzie w takiej sytuacji rzuciłby się każdy bramkarz na świecie. Następnym razem na pewno zrobi to lepiej.

Wisła w Zurychu zaskoczyła wszystkich, bo nikt się nie spodziewał, że płocczanie zagrają tak dobrze. - Choćby tylko dla tej sytuacji z rzutem karnym i dobitką, kiedy świetnie bronił Fabio Coltorti, warto było przyjść na mecz - mówił szkoleniowiec gospodarzy Hanspeter Latour. - A przecież ten mecz miał jeszcze wiele emocjonujących momentów.

Szwajcarska gazeta "Blick" zachwyca się Coltortim, który "zaczarował" Jelenia, a także Eduardo. Gol Brazylijczyka utwierdził Latoura w przekonaniu, że Grasshoppers nie powinien się go pozbywać, bo jest po prostu niezastąpiony. Ale pomimo opinii trenera w rewanżu w Płocku Eduardo może już zabraknąć, bo w Bayerze Leverkusen bardzo chce go dyrektor sportowy Rudi Voeler. Transfer może zostać zrealizowany w ciągu kilku najbliższych dni. Dla Grasshoppers byłaby to duża strata, co sugeruje już tytuł relacji z meczu w "Blicku": "GC jest niepowstrzymane, bo Eduardo trafił".

Pisaliśmy w "Gazecie":

Firma Wałęsa i s-ka zakończyła już budowę podziemnej infrastruktury pod ul. Tumską i Królewiecką, ale jak wyjaśnia jej prezes Arkadiusz Wałęsa, prace potrwają jeszcze do 26 sierpnia. - Przy okazji remontu kanalizacji swoje prace postanowiły wykonać również inne firmy - mówi. - Wprawdzie skrzyżowanie będzie zamknięte kilka dni dłużej, niż przewidywaliśmy, ale lepiej załatwić wszystko teraz, niż w przyszłości jeszcze raz wchodzić z remontem.

Na skrzyżowaniu Vectra ułoży również nową nawierzchnię i chodnik. Wcześniej planowano, że pojawi się tylko nowa nakładka asfaltowa.

Od przyszłego tygodnia kierowcy mogą spodziewać się kolejnych niespodzianek. Rozpocznie się jeden z największych tegorocznych remontów: przebudowa ul. Gwardii Ludowej pomiędzy Bielską a Przemysłową. Prace zaplanowano aż na trzy miesiące. W tym czasie drogowcy wybudują nową nawierzchnię, wymienią podziemne instalacje oraz chodniki. Przebudują też skrzyżowanie z Bielską, poszerzając ulicę Gwardii Ludowej. Jak usłyszeliśmy w Miejskim Zarządzie Dróg, największych utrudnień w ruchu można się spodziewać we wrześniu, ale szefowa MZD Małgorzata Witczewska zapowiada, że przejazd będzie możliwy w obu kierunkach przez cały okres robót.

Inne remonty dróg: Chopina - potrwa do końca sierpnia, Północna - I etap remontu między Mickiewicza; a Lotników zakończy się w październiku; Ciechomicka na wysokości Browarnej - koniec remontu 25 września; Kwiatka - remont ulicy i wymiana oświetlenia potrwają do końca października

Pisaliśmy w "Gazecie":

Aga Zaryan i Erik Truffaz będą gwiazdami tegorocznego Jazzu na Starówce. Sobotnie koncerty połączone z festiwalem teatrów ulicznych stworzą niezwykły projekt "Rynek sztuki". Zacznie się w piątek i potrwa aż do niedzieli.

Pomysł zjednoczenia jazzu i teatru to decyzja Płockiego Ośrodka Kultury i Sztuki. Chce, żeby przez trzy dni Stary Rynek tętnił życiem, ale nie takim codziennym, z gwarem, piwem i pseudokoncertami z playbacku. Zaproponuje coś znacznie więcej - muzykę z najwyższej półki i widowiska, które długo będziemy pamiętać.

Niezwykle ceniony na całym świecie francuski trębacz jazzowy Erik Truffaz często porównywany jest do Milesa Davisa. Ale nie szufladkujcie go zbyt pochopnie. To muzyk, który słynie z eksperymentów i przekraczania stylistycznych granic. Z równą swobodą wykonuje zarówno jazzowe, jak i... klubowe kawałki. Bawi się brzmieniami charakterystycznymi dla jazzu lat 70. i współczesnego acid jazzu, rocka, drum'n'bassu, a nawet hip-hopu. Zaskakuje transowym rytmem i wirtuozerskimi solówkami.

Urodził się w 1960 r. Muzyką zainteresował go ojciec - saksofonista, z którego zespołem zresztą występował. Na scenie - od ósmego roku życia. Jazzem zainteresował się, gdy po raz pierwszy usłyszał płytę Milesa Davisa "Kind of Blue". W 1975 r. zaczął występy z Rene Esteve. Rok później rzucił szkołę. W 1980 r. spotkał Marca Erbettę, z którym założył zespół Orange, grali połączenie funku i jazzu. Trzy lata później wstąpił do brazylijskiego zespołu Cruzeiro du sul. Żył z lekcji gry na fortepianie.

W swoje trzydzieste urodziny postanowił założyć własny zespół. Koncertował nawet z raperami. Kilka lat temu był gwiazdą festiwalu Jazz Jamboree, teraz powraca do Polski, by zagrać tylko jeden koncert, właśnie w Płocku.

Aga Zaryan (naprawdę Agnieszka Skrzypek) debiutowała ponad dziesięć lat temu, ale dopiero ostatnio zrobiło się o niej głośno. Proponuje jazz łagodny i elegancki - muzyczną chwilę relaksu. Czystą barwą głosu i niezmanierowanym sposobem śpiewania przypomina Dianę Krall, Diane Reeves czy Abbey Lincoln. Jej płyta "Pickig Up The Pieces" nagrana w Los Angeles z udziałem muzyków, którzy pracowali z takimi gwiazdami, jak: Stevie Wonder, Phil Collins, Anita Baker, Sting, szybko zyskała status platynowej. Kilka dni temu, w 63. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, ukazał się kolejny krążek Agi Zaryan "Umiera piękno", na którym śpiewa ona wiersze polskich poetów okresu Powstania, m.in. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Jana Twardowskiego. Jest on liryczny i przepełniony emocjami. W Muzeum Powstania Warszawskiego na żywo słuchało jej 7 tys. ludzi, cztery pokolenia. Zaryan zaczarowała publiczność. W sobotę zaśpiewa na Starym Rynku w Płocku.